We hadden nu zo'n beetje alle makkelijk met openbaar vervoer bereikbare kustpaden gehad en besloten in de buurt te wandelen; eerst langs het kanaal naar het zuiden, Marhamchurch.

Daar werden we op de wekelijkse koffie-ochtend genodigd.

Leuk om te zien dat een vrouw zakjes sperziebonen van eigen oogst mee had genomen, voor wie wilde. De opbrengst ging naar de kerk.

We spraken een oud manager bij een Nederlands bedrijf, dat gevestigd was net over de grens in Belgie. Zodoende had hij iets Nederlands geleerd. Hij raadde ons aan een stuk kustpad te lopen, vanaf Morwenstow.

Het was maar een klein stukje lopen naar Wydmouth, aldaar gelezen en gezwommen.